<---LinkTitle--->
<---LinkDate--->
درباره سایت
به رویاهایت چنگ بینداز،
چراکه اگر رویاها بمیـــــرند،
زندگی به پرنده شکسته بالی بدل خواهد شد،
که پرواز نمی تواند.
(لنگستون هیوز)
دوست (داستان کوتاهی از لئونید آندریف)
لئونید نیکلایویچ آندریف، نویسنده سرشناس روس، نماینده برجسته عصر نقره ادبیات روسی و پدر اکسپرسیونیزم روسی در روز 9 (21) اوت 1871 در شهر آریول (Орёл) در خانواده ای متوسط به دنیا آمد. او در کودکی به مطالعه علاقه مند شد. از سال 1882 تا 1891 در مدرسه کلاسیک شهر تحصیل می کرد و از مطالعه آثار شوپنهاور و هارتمن لذت می برد. شور و شوق جوانی و قوه تخیل قوی او باعث شدند، که رفتارهای بی پروایی از وی سر بزند. برای مثال در سن 17 سالگی تصمیم گرفت نیروه اراده خود را بیازماید و بدین منظور هنگامی که لوکوموتیو در راه حال نزدیک شدن بود، بین ریل ها دراز کشید، اما آسیبی به وی نرسید.
با اتمام دبیرستان وارد دانشکده حقوق دانشگاه سن پترزبورگ شد. با آنکه پس از مرگ پدر وضعیت مالی خانواده متزلزل شده بود، اما او به مصرف بیش از حد الکل روی آورد. بعضی وقت ها مجبور می شد گرسنگی بکشد. در سن پترزبورگ کوشید اولین داستان هایش را بنویسد، اما به گفته خودش همه آن ها را با خنده و تمسخر از بخش سردبیری پس فرستادند.
به دلیل عدم پرداخت دستمزد آنجا را ترک کرد و وارد دانشکده حقوق دانشگاه مسکو شد. در مسکو به گفته خود آندریف: «زندگی از لحاظ مادی بهتر بود، رفقا و کمیته کمک می کردند».
.
.
ادامه این مقاله در: « نشریه ادبی بال » شماره 2 (اسفند 1398)
40 صفحه - 3.7 مگابایت
درباره شعر بادبان اثر لرمانتف + متن و ترجمه
بادبان
می نمایاند در مه آلوده آبی دریا
بادبان روی سپیدش را
یکه و تنها!
در میان سرزمین دور او چه می جوید؟
او چه را در کران آشنایش ترک می گوید؟
در میان بازی موج و صفیر باد،
می خمد، سر می دهد آواز
دکل با غژغژ خود...
دریغا او که خوشبختی نمی جوید،
گریزی هم ز خوشبختی نمی پوید!
روشن تر روان از لاجورد است آب در پایش،
بر فرازش نور زراندوده خورشید...
اما او می کند فریاد طوفان را
با طغیان،
خانه دارد گویی آرامش در دل طوفان!
میخائیل لرمانتف - 1832
.
.
ادامه این مقاله در: « نشریه ادبی بال » شماره 2 (اسفند 1398)
40 صفحه - 3.7 مگابایت
معرفی فیلم بیم و عشق
بیم و عشق (به آلمانی Fürchten und Lieben و به ایتالیایی Paura e amore) درامی است، که در سال 1988 به کارگردانی «مارگارته فون تروتا» (Margarethe von Trotta) و با همکاری سه کشور آلمان، ایتالیا و فرانسه ساخته شد. فون تروتا کارگردان مشهور آلمانی و «داچا مارایینی» نویسنده نامدار ایتالیایی باهم سناریوی این فیلم را نوشتند. در واقع نمایشنامه «سه خواهر» (1901) اثر آنتون پاولویچ چخوف مبنای نگارش داستان فیلم بوده است، با این تفاوت که تمام حوادث نه در روسیه تزاری، بلکه در ایتالیای دهه 80 رخ می دهند.
.
.
ادامه این مقاله در: « نشریه ادبی بال » شماره 1 (آذر 1398)
38 صفحه - 4.7 مگابایت
زیبایی شناسی نثر لودمیلا پتروشفسکایا
زیبایی شناسی نثر لودمیلا پتروشفسکایا (1938)
برگرفته شده از کتاب «ادبيات نوین روسيه (پايان قرن 20-آغازقرن 21)»
نوشته: اي.ام. پوپوا، تي.و. گوبانوا، ي.و. لوبزنايا
تنوع قالب ها که مورد توجه لودمیلا پتروشفسکایا قرار دارد با یکپارچگی مسئله اصلی خلق اثر در پیوند است. پتروشفسکایا چگونگی روند تغییر شکل (دفورماسیون) فرد تحت تأثیر محیط را پی می گیرد و می کوشد «برشی از دنیای درون» انسان معاصر ارایه دهد و او را در آستانه زندگی و مرگ به تصویر بکشد. پتروشفسکایا چهره های بسیار گوناگونی از این انسان را می بیند؛ از چهره ای عادی گرفته تا غیر معمول و در نهایت «دگردیسی به حشره».
.
.
ادامه این مقاله در: « نشریه ادبی بال » شماره 1 (آذر 1398)
38 صفحه - 4.7 مگابایت
یک عمر ترجمه
الیزابت مارکشتاین اسلاوشناس، مترجم و نویسنده اتریشی در 18 آوریل 1929 در وین به دنیا آمد. مادرش هیلده کوپلنیگ (اوپنهایم) تاریخدان و پدرش یوهان کوپلنیگ سیاستمدار و چندین سال از روسای حزب کمونیست اتریش بود. آن دو از سال 1933 با روی کار آمدن رژیم دولفوس ناچار به زندگی مخفی شدند. کودکی الیزابت در پراگ، سوییس و از 1936 در مسکو در هتل لوکس، محل اسکان مهاجرین سیاسی توسط شوروی، سپری شد. خانواده کوپلنیگ پس از پایان جنگ جهانی دوم در تابستان 1945 به اتریش بازگشتند، اما الیزابت کمی بعد برای گرفتن دیپلم خود دوباره عازم مسکو شد.
* عکس از روزنامه اشتاندارد وین
.
.
ادامه این مقاله در: « نشریه ادبی بال » شماره 1 (آذر 1398)
38 صفحه - 4.7 مگابایت
«جنگ چهره زنانه ندارد»
نویسنده: سوتلانا الکسیویچ
- اولین بار در تاریخ کی بود، که زنان وارد ارتش شدند؟
- در قرن چهام پیش از میلاد بود، که زنان در آتن و اسپارت در سپاه یونانیان جنگیدند. بعدها هم در تاخت و تازهای اسکندر مقدونی شرکت کردند.
نیکلای کارامزین، مورخ روس در مورد نیاکانمان می نویسد: «اسلاوها بی آنکه هیچ هراسی به دل راه دهند، گاهی اوقات با پدران و همسرانشان به جنگ می رفتند. برای نمونه در زمان محاصره قسطنطنیه در سال 626 یونانی ها اجساد زنان بسیاری را در میان کشته شدگان یافته بودند. در آن زمان مادران ضمن پرورش فرزندان، آن ها را برای مبارزه در میدان نبرد هم آماده می کردند».
- و در عصر جدید چطور؟
.
.
ادامه این مقاله در: « نشریه ادبی بال » شماره 1 (آذر 1398)
38 صفحه - 4.7 مگابایت
تاریخچه ترجمه در روسیه (بخش نخست)
(بخش هایی از کتاب «دائرﺓ المعارف ترجمه» نوشته مونا بیکر، انتشارات روتلج)
زبان روسی از خانواده زبان های اسلاو شرقی و یکی از شش زبان رسمی سازمان ملل متحد است. تاریخچه زبان روسی معاصر به قرن نهم میلادی برمی گردد. در این قرن تعدادی از قبایل اسلاو با هم متحد شدند تا سرزمین جدیدی تشکیل دهند، که به افتخار پایتختش «روسیه کیف» نام گرفت. بعدها مرکز سیاسی کشور به مسکو انتقال یافت، که در قرن پانزدهم در دوره «ایوان کبیر» به پایتخت روسیه واحد تبدیل شد. در قرن هفدهم توسط «پتر کبیر»، بنیانگذار نظام آموزشی و پایتخت جدید، سنت پترزبورگ (که بعدها لنینگراد نام گرفت)، برقراری ارتباط با اروپای غربی آغاز شد. ناآرامی های سیاسی در زمان حکمرانی تزارها در دوره جنگ داخلی (1922-1918) به اوج خود رسید و پس از آن کمونیست ها کنترل کشور را بر عهده گرفتند. با پایان جنگ جهانی دوم اتحاد جماهیر شوروی یکی از دو قدرت بزرگ جهان محسوب می شد. اواسط دهه 80 با آغاز دوره اصلاحات اجتماعی و سیاسی (پرسترویکا) و عقب نشینی گسترده روسیه از اروپای شرقی همراه بود.
تاریخچه به ثبت رسیده از ترجمه در روسیه درست به اندازه حوادث آن غنی و طولانی است. در اینجا مروری کوتاه بر شیوه های اصلی ترجمه در دوره های مختلف تاریخ روسیه خواهیم داشت.
.
.
ادامه این مقاله در: « نشریه ادبی بال » شماره 1 (آذر 1398)
38 صفحه - 4.7 مگابایت
اشعار آناکرئونی گاوریل رمانویچ درژاوین
گاوریل رمانویچ درژاوین در سوم ژوییه 1743 در خانواده ای مرفه در دهکده ساکورای ایالت قازان به دنیا آمد. پدرش نظامی بود و خودش نیز در سال 1762 وارد ارتش شد و در کودتای 28 ژوئن همان سال شرکت داشت. در نتیجه کودتا کاترین دوم به تخت نشست. او در سرکوب قیام املیان پوگاچف هم شرکت داشت و نخستین اشعارش را نیز در جریان همین قیام سرود. در سال 1777 از ارتش کناره گرفت و به کارهای اداری مشغول شد. انتشار قصیده «فلیتسا» در 1782 که در مدح کاترین دوم سروده شده بود، او را به شهرت رساند. درژاوین از نخستین اعضای آکادمی سلطنتی روسیه از همان آغاز تاسیسش در سال 1783 بود و در تالیف نخستین فرهنگ توصیفی زبان روسی مستقیماً شرکت داشت. قصیده های «خدا» و «آبشار» و به طور کلی «قصاید معنوی» و مجموعه اشعار او در کنار آثار لومونوسف و سوماروکف قله های کلاسیسیزم روسی را تشکیل می دهند. درژاوین جزء نخستین کسانی بود، که به استعداد بی نظیر پوشکین جوان پی برد. پوشکین در شعری او را چنین ستوده: «درژاوین، آن پیر مرشد، بر ما نظاره کرد/ منت نهاد و رو به سوی تابوت مرده کرد».
.
.
ادامه این مقاله در: « نشریه ادبی بال » شماره 1 (آذر 1398)
38 صفحه - 4.7 مگابایت
اگر جان را هنگام زاده شدن بالی بود
اگر جان را هنگام زاده شدن بالی بود،
به چه کارش می آمدند کاخ ها و معبدها؟!
چنگیــزیان و سپاه؟!
مرا در جهان دو دشمن است،
دو همزاد در هم تنیده، بی‌گسست:
گرسنگی گرسنگان و تشنگی تشنگان.
مارینا تسوتایوا
.
.
ادامه این مقاله در: « نشریه ادبی بال » شماره 1 (آذر 1398)
38 صفحه - 4.7 مگابایت
درباره نشریه ادبی بال
بال یک نشریه مستقل اینترنتی است، که به ادبیات روسی اختصاص دارد و می کوشد خوانندگانش را با چهره های برجسته معاصر و قدیمی ادبیات روسی و نیز آثارشان آشنا نماید. بخش عمده مطالب نشریه ترجمه است. عنوان نشریه از یکی از اشعار مارینا تسوتایوا گرفته شده، که در آن شاعر از «بال» انسان ها سخن می راند؛ بال آزادی، آزادی در زیستن و آزادی در اندیشیدن. از دید او تنها انسان های «بالدارند»، که قادرند جهان را و هر آنچه را که در آن هست از فراز قله های بی انتهای خرد بنگرند. این بال همان عشقی را برای مارینـا به ارمغان می آورد، که در تمام زندگی به دنبالش بوده؛ عشقی که جایگزین ناپذیر است.
گردآوری و ترجمه محتوای نشریه: بهمن بلوک نخجیری
.
.
