مصاحبه با «آلکسی لیونف» عضو جوان حزب دموکرات یابلاکا از شهر چیبوکساری

بهمن بلوک نخجیری
اندازه قلم

چه زمانی تصمیم گرفتی فعالیت های سیاسی خودت رو شروع کنی و انگیزه های اصلیت چی بوده؟
من فعالیت های اجتماعی خودم رو به طور فعالانه از دو سال پیش شروع کردم. تا قبل از اون کاملاً غرق در درس و تحصیل بودم. البته دانشجوی خیلی فعالی بودم و سعی می کردم تو همه مراسم ها شرکت کنم. حتی اسمم رو دیوار یادبود دانشجوهای برتر ثبت شده.
به مروز زمان با خودم بیشتر به ساختار علمکرد حکومت کشورم فکر کردم. سوالات متعددی برام پیش اومد، که حکومت نمی تونست پاسخی براشون داشته باشه. اینکه به کدوم سمت حرکت می کنیم؟ جزئی از کدوم کل هستیم؟ و چه آینده ای در انتظار مونه؟ آدم باید جواب این سوالات رو پیدا کنه. اصلی ترین انگیزه من تغییر زندگی همشهریانم به بهترین شکل ممکن بود.


چرا این حزب رو انتخاب کردی؟
گزینه های زیادی پیش روم نبود. من جزو ستایشگرای کمونیزم و استالینیزم نیستم، درحالی که بخش اعظم احزاب حاضر در پارلمان روسیه این طور هستن. دلیلش هم به باور من اینه، که کشور ما همچمنان به گذشته ای چشم دوخته، که دیگه برنمی گرده.
حزب یابلاکا تنها حزب آلترناتیو موجود در روسیه ست. این حزب به دنبال تحقق دموکراسی، رسانه های مستقل، آزادی بیان، صلح و عدم وجود زندانی سیاسیه. من به این چیزها احساس نزدیکی بیشتری می کنم و به همین خاطر هم یابلاکا رو انتخاب کردم.


اصلی ترین فعالیت سیاسی تو در دوران تحصیل در دانشگاه و بعد از فارغ التحصیلی چی بوده؟
در دوران تحصیل دغدغه اصلی من دانش افزایی و کسب مهارت بود. خیلی جوون بودم و علاقه ای به سیاست کشور و زندگی سیاسی نداشتم. اما علاقه بعدها به وجود اومد. به هر ترتیب سیاست نادرست روی همه تاثیر می ذاره، ولی این مساله با زمان حل می شه.
فعالیت اصلی من بعد از فارغ التحصیلی شروع شد. کم کم علاقه به فعالیت سیاسی در من به وجود اومد و رشد کرد. من به همراه تیمم در انتخابات دومای روسیه شرکت داشتم. ما میزگردهای مختلفی برای بحث درباره مسائل داغ روز منطقه خودمون ترتیب می دیم، برای زندانیای سیاسی نامه می نویسیم، ویدئوهایی با مضمامین سیاسی درست می کنیم. من به این کارها واقعاً علاقه دارم و معتقدم، که این فعالیت های سیاسی و اجتماعی برای منطقه ای که ساکنش هستیم کاملاً ضروری و حائز اهمیته.


به عنوان یه عضو جوان حزب یابلاکا قصد داری چه چیزی رو در روسیه تغییر بدی؟
قبل از هر چیز می خوام نگرش حکومت نسبت به مردم رو تغییر بدم. نیازهای مردم در این کشور نادیده گرفته میشه. درحالی که هدف و برنامه اصلی هر حکومت و دولتی باید بهتر کردن زندگی شهروندانش باشه. در حال حاضر اوضاع به این شکل نیست.

به آینده امیدوار هستی؟
ما اینجا هستیم تا آینده رو بسازیم، نه اینکه ازش بترسیم.